Συχνά ακούω παράπονα για το πόσο ανούσιο, άχρηστο ή και άδικο είναι να πληρώνουμε την ΕΡΤ "με το ζόρι", μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ, για κανάλια που δε βλέπουμε, που κάνουν κυβερνητική προπαγάνδα κλπ...
Ακόμα και κινήσεις έχουν δημιουργηθεί για να σταματήσει η χρηματοδότηση της κρατικής ραδιοφωνίας/τηλεόρασης από τους πολίτες, βασιζόμενες, συχνά, στην ομολογούμενη κατάχρηση που κάνουν κάποιοι "δημόσιοι υπάλληλοι άνευ αισθήσεως του δημοσίου συμφέροντος"...
Παρόλ' αυτά, αφήστε με να σας συστήσω ένα φίλο μου... ένα φίλο που μου έχει σταθεί σε δύσκολες και μοναχικές στιγμές και ακόμα κι αν δεν του είμαι και τόσο πιστός, αυτός είναι πάντα εκεί.
Το Τρίτο Πρόγραμμα της ελληνικής ραδιοφωνίας είναι ένας σταθμός αφιερωμένος (σχεδόν) αποκλειστικά στην κλασσική μουσική, 24 ώρες το 24ωρο.
Κι όχι μόνο. Ορισμένες φορές είχα την τύχη να πετύχω προγράμματα ραδιοφωνικού θεάτρου, μιας μορφής ψυχαγωγίας που, με τη γενικότερη "καφροποίησή" μας, έχει εκλείψει...
Όποτε θέλω να γαληνέψω, να "ταξιδέψω" μουσικά, να "χαθώ", γυρίζω το ραδιόφωνο στη συχνότητα του Τρίτου Προγράμματος κι αφήνομαι... Κι αν είμαι τυχερός να έχει κάποια παλιά (φυσικά!), ηχογραφημένη παράσταση, τότε μεταφέρομαι σ' εποχές που αναμφίβολα φαντάζουν πιο ουσιαστικές μέσα στο σύγχρονο πανικό του άγχους και της φρενήρους ταχύτητας...
Κι όλα αυτά χωρίς διακοπή για διαφημίσεις... Διότι αυτοί που ακούνε κλασσική μουσική είναι πολύ λίγοι για ν' αποτελούν "target group" για τους διαφημιστές...
Όπως καταλαβαίνετε, ο φίλος αυτός δε θα μπορούσε να επιβιώσει στο σύγχρονο περιβάλλον της "ανταγωνιστικότητας", όπου, σε μια λογιστική δικτατορία, όλοι κοιτάνε μόνο τον πάτο της ανάλυσης: "Έχει κέρδος;"
Το Τρίτο Πρόγραμμα είναι απομεινάρι μας άλλης εποχής, λιγότερο σαρκοβόρας, ή, ίσως, "μαγιά" ενός μέλλοντος με περισσότερη παιδεία, πιο ανθρώπινου...
Ακόμα και κινήσεις έχουν δημιουργηθεί για να σταματήσει η χρηματοδότηση της κρατικής ραδιοφωνίας/τηλεόρασης από τους πολίτες, βασιζόμενες, συχνά, στην ομολογούμενη κατάχρηση που κάνουν κάποιοι "δημόσιοι υπάλληλοι άνευ αισθήσεως του δημοσίου συμφέροντος"...
Παρόλ' αυτά, αφήστε με να σας συστήσω ένα φίλο μου... ένα φίλο που μου έχει σταθεί σε δύσκολες και μοναχικές στιγμές και ακόμα κι αν δεν του είμαι και τόσο πιστός, αυτός είναι πάντα εκεί.
Το Τρίτο Πρόγραμμα της ελληνικής ραδιοφωνίας είναι ένας σταθμός αφιερωμένος (σχεδόν) αποκλειστικά στην κλασσική μουσική, 24 ώρες το 24ωρο.
Κι όχι μόνο. Ορισμένες φορές είχα την τύχη να πετύχω προγράμματα ραδιοφωνικού θεάτρου, μιας μορφής ψυχαγωγίας που, με τη γενικότερη "καφροποίησή" μας, έχει εκλείψει...
Όποτε θέλω να γαληνέψω, να "ταξιδέψω" μουσικά, να "χαθώ", γυρίζω το ραδιόφωνο στη συχνότητα του Τρίτου Προγράμματος κι αφήνομαι... Κι αν είμαι τυχερός να έχει κάποια παλιά (φυσικά!), ηχογραφημένη παράσταση, τότε μεταφέρομαι σ' εποχές που αναμφίβολα φαντάζουν πιο ουσιαστικές μέσα στο σύγχρονο πανικό του άγχους και της φρενήρους ταχύτητας...
Κι όλα αυτά χωρίς διακοπή για διαφημίσεις... Διότι αυτοί που ακούνε κλασσική μουσική είναι πολύ λίγοι για ν' αποτελούν "target group" για τους διαφημιστές...
Όπως καταλαβαίνετε, ο φίλος αυτός δε θα μπορούσε να επιβιώσει στο σύγχρονο περιβάλλον της "ανταγωνιστικότητας", όπου, σε μια λογιστική δικτατορία, όλοι κοιτάνε μόνο τον πάτο της ανάλυσης: "Έχει κέρδος;"
Το Τρίτο Πρόγραμμα είναι απομεινάρι μας άλλης εποχής, λιγότερο σαρκοβόρας, ή, ίσως, "μαγιά" ενός μέλλοντος με περισσότερη παιδεία, πιο ανθρώπινου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου