Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε μια νέα "Διμηνιαία Έκδοση Ανεξάρτητης Δημοσιογραφίας".
Όταν είδα την ανακοίνωση για το POST MEDIA (σε κάποιο blog, δυστυχώς, δε θυμάμαι), ενθουσιάστηκα, μιας και πραγματοποιούταν ένα όνειρό μου: Ένα έντυπο ελεύθερο από διαφημίσεις και πληρωμένα συμφέροντα, έτσι ώστε να ξέρω ότι δεν υπηρετεί κάτι άλλο πέρα από τη δική μου ενημέρωση.

Παρένθεση: Θεωρώ τον εαυτό μου αρκετά συνειδητοποιημένο ώστε να ξέρω πότε κάποιος μ' ενημερώνει και πότε μου λέει "αυτά που θέλω ν' ακούσω".

Παρά την τσουχτερή (9€), αλλά δικαιολογημένη τιμή (ένεκα έλλειψης άλλης χρηματοδότησης), το αγόρασα για να δω τι έχει να πει... Πάντως, όπως αναφέρει και το editorial, η τιμή του περιοδικού θα εξαρτηθεί από τους ίδιους τους αναγνώστες: Όσο περισσότεροι, τόσο μικρότερη.

Στις σελίδες του γράφουν "γνωστοί" (σ' εμένα) bloggers όπως ο Οld-Βoy και οι G700, αλλά και ο Παναγιώτης Μένεγος από τους "laternative" του ΣΚΑΪ.

Το αποτέλεσμα ήταν ενδιαφέρον, αλλά έκρυβε μια μεγάλη απογοήτευση.

On the good side, διάβαζα απόψεις και ρεπορτάζ που ήξερα ότι δε στόχευαν να προωθήσουν κάποιο προϊόν...
Μέσα κρυβόταν μια μικρή έκθεση με έργα νέων εικονογράφων, μια καλλιτεχνική προσθήκη που χρειάζεται στον περιοδικό τύπο...
Βεβαίως, η έλλειψη διαφημίσεων ήταν το μεγάλο πλεονέκτημα (και βάλσαμο για το μάτι)...

Όμως, υπήρχε κάτι το ενοχλητικό. Σχεδόν κάθε άρθρο είχε σα σκοπό να "θάψει" τις διαφημίσεις και τη χρήση τους. Αυτό χάλασε την όλη θετική εικόνα.
Σαν τον πρώην καπνιστή που δε σου μιλάει για τίποτ' άλλο εκτός από τα κακά του τσιγάρου... μ' έκανε να πω: "Εντάξει, φίλε! Σ' αγόρασα, δε σ' αγόρασα; Μ' έχεις ήδη πείσει!"
Ελπίζω στα επόμενα τεύχη αυτό να διορθωθεί και οι απόψεις-ρεπορτάζ να επικεντρωθούν στην ενημέρωση κι όχι στην προπαγάνδα...

Γενικά, πάντως, είναι ένα ενδιαφέρον βήμα για μιαν ανεξάρτητη δημοσιογραφία που αξίζουμε, ως πολίτες...