Είναι αληθινή η δυσκολία με την οποία γράφω τα λόγια αυτά... για το νέο album, τουλάχιστον, της Emma Shapplin, και λίγο για τη live παρουσία της χθες, Κυριακή, στο Μέγαρο Μουσικής...Ο λόγος είναι ότι το MACADAM FLOWER (Λουλούδι της Ασφάλτου; Του Δρόμου;) δεν είναι μια κακή δουλειά... απλά είναι λίγη για τη Shapplin...
To "κακό" ξεκίνησε ήδη από το αδιάφορο Etterna του 2002, που μουσική και στίχοι είχε γράψει η ίδια...
Και τώρα, με το Flower, όχι μόνο έχει κάνει το ίδιο (για μένα) ατόπημα, αλλά γύρισε το ύφος της σε καθαρό pop!
Που είναι το κακό; Η φωνή της είναι πολυ, ΠΟΛΥ ανώτερη από την pop!... Αφού "παρακαλάει" για λυρικό τραγούδι, γιατί κάνει αυτές τις μπούρδες; Για να θυμηθεί τις metal καταβολές της;
Μόνη ελπίδα για τη νέα στροφή της Emma είναι το τρίτο κομμάτι του άλμπουμ, "L'Absolu". Η μεταβατική κίνηση προς την Avant Garde..
Όσο για το live της Κυριακής... ανάμεικτα συναισθήματα... Η φωνή της έχει προφανώς "βαρύνει" από την τελευταία φορά που ήρθε στη χώρα μας το 2005, αλλά ακόμα κρατάει. Πολύ. Ξεκίνησε δύσκολα, με το "hitάκι" της "Spente le Stelle" μόλις τέταρτο κομμάτι...
Μετά βελτιώθηκε η κατάσταση, αλλά η απογοήτευση ήταν ξεκάθαρη: Μια εξαιρετική λυρική τραγουδίστρια να σπαταλιέται σε pop ρυθμούς χαμηλών απαιτήσεων...
Ευελπιστώ η αγαπητή Emma να ξαναβρεί τον όμορφο δρόμο της...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου